Op 13 april hebben Nicole en Danny een workshop gegeven rond zelfzorg in ZigZag. Er was een ruime groep mensen aanwezig en de meesten hebben wel wat bijgedragen aan het gesprek. Danny en Nicole schetsten met verschillende voorbeelden hoe zij zelfzorg zien. Ze waren tevreden met de opkomst en het verloop. 

Het belangrijkste wat ik er heb uitgehaald is dat zelfzorg voor iedereen anders kan zijn, dat er nog veel mythes rond heersen en dat het verdomd belangrijk is om het toch te proberen te implementeren in je leven, ook al verloopt dit met ups en downs. 

Heel even leek het of het herstelcafé niet zou kunnen doorgaan. Zoë, de professionele hulpverlener die samen met Jurgen deze module vorm geeft, was ziek gevallen. Anja stelde voor om in te springen. 

Davy telde bij aanvang zo’n 25-30 aanwezigen waarvan een vijftal van aan de zijlijn mee volgden. Het was voor Jurgen de eerste keer dat hij een herstelcafé leidde, de eerste keer over een niet evident thema: “De taal van emoties”.

Er werd meteen geprobeerd om voor een veilig klimaat te zorgen waar iedereen vrij was om, naar eigen vermogen, actief deel te nemen en feedback te geven. Zoals steeds bij Wep, staat veiligheid en respect op de eerste plaats.

Reeds vroeg in de sessie waren Jurgen en Anja aangenaam verrast van de verschillende emoties die vanuit de groep werden benoemd. Ook de persoonlijke ervaringen waren verrijkend. Dit is zeker geen evidentie. Immers, emoties zijn geen zwart-wit verhaal. Het is vaak ook niet gemakkelijk om emoties te benoemen.

Na de pauze werden kort de functies van emoties toegelicht met een aantal situaties die uit het leven waren gegrepen.

Achteraf kregen ze fijne feedback over de aanpak en de openheid. 

Na de sessie hebben enkele deelnemers aangegeven dat deze sessie verrijkend was, hen deed nadenken en sommige waren zelfs van plan om de volledige module via Herstelacademie te volgen. Kortom het was een succes. Op naar de volgende sessie “Zelfzorg”. Die gaat door 13 april vanaf 14 h in ZigZag en wordt gegeven door Nicole en Danny. 

Het herstelcafe organiseerde op 8 december een groepsgesprek over de feestdagen. Er was een talrijke opkomst wat resulteerde in een fijne gespreksdynamiek.

Het is niet altijd eenvoudig om deze periode te overbruggen omdat men zich soms net eenzamer voelt door de hoge druk die je kan voelen om er “het feest van het jaar” van te maken. Desondanks de zware gevoelens, die er tijdens deze periode van het jaar ook mogen zijn, werd er ook veel gedeeld over jeugdsentiment. Herinneringen over eten, de film “home alone”, warme momenten met onze familie, en muziek.

Verscheidene meningen, blikken en verhalen passeerden de revue maar we voelden toch één gemeenschappelijke noemer: licht en verbondenheid. Soms zit geluk in de kleine dingen, meestal eigenlijk,  en het kan fijn zijn om zelfs als je alleen viert, of een dierbare mist, toch enkele kleine zelfzorgmomentjes in te zetten. Je huis versieren of een lekkere menu maken voor jezelf bijvoorbeeld.

De kerstperiode is niet voor iedereen iets om naar uit te kijken en deze dialoog open trekken kan net verlichtend werken. Misschien denkt er iemand nu wel op kerstavond of nieuwjaarsdag aan de woorden van iemand anders, als een klein lichtpuntje. Als afsluiter willen we iedereen een prettige kerst en gelukkig nieuwjaar wensen! 

Tot op 9 februari in Zigzag voor een nieuw herstelcafé!