De afgelopen weken hebben enkele WEP-leden hun getuigenis gedaan t.a.v. 5-de-jaarsstudenten humaniora aan de broederschool in Sint-Niklaas. Nadien was er ruimte om in kleinere groepen vragen te stellen aan de Wep ‘ers.

Het voorstel kwam van godsdienstleraar Patrick, en hij had de leerlingen tevens warm gemaakt voor deze voor hen toch nieuwe ondervinding. De realiteit op deze manier binnen brengen in de leefwereld van deze jongeren, is een voor herhaling vatbaar en lovend initiatief. Bovendien kregen ze achteraf de uitdaging voorgeschoteld om deze ervaring te verwerken in een schriftelijke opdracht.

Soms kwam er een heuse dialoog op gang, en alleszins werden er boeiende vragen gesteld door de leerlingen vanuit hun eigen leefwereld. Een zekere herkenning voor sommige psychische gevoeligheden was zeker aanwezig, bij zichzelf of sommige van hun vrienden of familieleden.

Herkenbaarheid van het taboe rond psychische kwetsbaarheid was ook een thema dat telkens aan bod kwam.

Op 13 april hebben Nicole en Danny een workshop gegeven rond zelfzorg in ZigZag. Er was een ruime groep mensen aanwezig en de meesten hebben wel wat bijgedragen aan het gesprek. Danny en Nicole schetsten met verschillende voorbeelden hoe zij zelfzorg zien. Ze waren tevreden met de opkomst en het verloop. 

Het belangrijkste wat ik er heb uitgehaald is dat zelfzorg voor iedereen anders kan zijn, dat er nog veel mythes rond heersen en dat het verdomd belangrijk is om het toch te proberen te implementeren in je leven, ook al verloopt dit met ups en downs.