Gebeurtenis van tweedaagse workshop (28/09/2020 en 05/10/2020)
Coronaproof, tafels op meer dan anderhalve meter van elkaar
in het goed verluchte en gezellige ruimtes van het Cliëntenbureau te Gent. Zo namen
we met ongeveer tien personen plaats, allen deelnemers voor de (wat later zou
blijken) allerlaatste workshop rond herstelverhalen schrijven, gegeven door
Brenda Froyen.
Bij een tas koffie maakten we kort kennis en er volgde een introductie van
Brenda. Kort vatte ze samen wat ze mee gemaakt had en hoe ze dat van zich af
heeft weten schrijven, ‘want schrijven heelt’.
Het resultaat was eerst ‘Kortsluiting in mijn hoofd’, haar debuut en tevens een
herstelverhaal. Een dosis goed bedoelde kritiek naar de geestelijke
gezondheidssector was daar ook in aanwezig. Er volgden nog meer boeken, vijf in
totaal. Allen met het thema psychische kwetsbaarheid centraal. Met nu, kort na
de laatste workshop in de boekhandel: “Ben ik dan nu weer normaal?” Het laatste
boek met haarzelf in de hoofdrol, een soort sluitstuk in haar oeuvre. Tijd voor
een nieuwe start, want schrijven zal Brenda blijven doen, enkel andere boeken.
Dat ze blijven schrijven zal daar heb ik het volste vertrouwen in. De passie en gedrevenheid waarmee ze over schijven praatte, geeft me vooral dat vertrouwen. De opdrachten bouwen traag op. Leren losschrijven, iets concreter te werk gaan. Ook tijdlijnen en plaatsen omschrijven komen aan bod.
Het was een dynamische workshop waar ook heel wat hoorde te
gebeuren. Meerdere malen mochten we allen onze eigen ervaringen vorm geven aan
de hand van de opdrachten. De ervaring en wat geschreven was werd gedeeld als
men dat wou.
Aangezien het hier om een herstelverhaal gaatverwacht je dat het een
erg zware bedoening zou zijn. Maar de sfeer was aangenaam, luchtig bijna. Met
een tas koffie en ons papier gingen we er allen voor. Het is niet een soort
thema dat je verwacht te bespreken alsof het over koetjes en kalfjes gaat, toch
was dit exact hoe het er aan toe ging. Een paar kleine opdrachten en de dag een
zat erop. Een beetje huiswerk werd mee gegeven tegen de volgende week.
De tweede dag liep erg gelijkaardig, iets technischer en er werden iets meer handvaten voor als je ergens vast loopt mee gegeven. Wat meer schrijf theorie kwam er ook aan te pas. Een herstel verhaal goed schrijven vergt ook wat techniek. Het omschrijven van plaatsen en gebeurtenissen bijvoorbeeld. We kregen tips die hierbij zouden helpen, en ook de morele opkikker het positieve van herstellen niet te vergeten.
Die twee dagen, een week die kleine opdrachten maken. Ik heb er echt wat van opgestoken. Herstellen hoeft niet altijd die zware dobber te zijn, en het van je af schrijven is echt leuk! Zeker in de aangename groep waarin ik vertoefde. Ik bedank iedereen die het mogelijk maakte hieraan mee te mogen doen, mijn mede studenten (die mee twee aangename halve dagen) en natuurlijk Brenda Froyen, die ik overigens erg veel succes wens met haar nieuwe boek.
Allen niet aanwezig op die laatste workshop van Brenda, de belangrijkste les is volgens mij dat schrijven heelt. Ik beaam dat, en heelt het niet, dan lucht het toch wel al eens enorm op!